แสงตะเกียงท่ามกลางเจ้าพายุ

“แสงตะเกียงท่ามกลางเจ้าพายุ” คือเรื่องราวพายุชีวิตของผู้เขียน ที่ได้เกิดขึ้นต่อเนื่องจากเหตุการณ์ในหนังสือเล่มแรกของเธอชื่อว่า “แสงเทียนท่ามกลางพายุร้าย”
“Lantern in The Storm” recounts the author’s own life storm following the events of the story “Candlelight in The Storm.”

“การเชื่อวางใจในพระเจ้า เปรียบเสมือน
การลอยตัวบนน้ำ คุณจะต้องวางทั้งหมด
ของชีวิตลงให้กับพระองค์แบบไร้ข้อแม้
เพราะหากคุณมีความกลัวหรือสงสัยแม้
เพียงนิดเดียว ตัวของคุณจะเกร็งและจม
ลงทันที”
~ เสาวภาพรรณ

“Trusting in God is like floating on
water. You must lay your whole life
on Him unconditionally because if
you have the slightest fear or doubt,
your body will suddenly become
tense and sink.”
~ L.S. Crane

“มีสำนวนจีนสำนวนหนึ่งที่กล่าวว่า “半截入土” ซึ่งแปลว่า “ครึ่งหนึ่งของ
ร่างกายถูกฝังอยู่ในดิน” ความหมายที่แท้จริงคือ “ใกล้ตาย” โดยเป็นสำนวนเปรียบ
เทียบคนแก่ หรือผู้ป่วยที่มีร่างกายอ่อนแอ ซึ่งเหลือเวลาอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน
ตอนที่เห็นลูกนอนชมอยู่บนเตียง ใจของแม่ห่อเหี่ยว แม่กลั้นน้ำตาไม่อยู่ แล้ว
ถามตัวเองว่า “นี่ฉันต้องเจอกับปัญหาอย่างนี้ด้วยหรือ”
แม้เวลานั้นจะมองดูแล้วว่า ความหวังมีน้อยเหลือเกิน แต่ก็ยังมั่นใจในความรักของ
พระเจ้าว่า พระองค์มีเหตุผลที่ดีกว่า ที่แม่ไม่เข้าใจ คิดไม่ถึงเลยว่าการป่วยของ
ตนเองและของลูก จะเป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงใช้ เพื่อให้ลูกที่เคยดูเหมือนคนใกล้ตาย
กลับมาแข็งแรงอีกครั้ง และได้เขียนหนังสือเพื่อเป็นคำพยานที่หนุนใจผู้อื่นแบบนี้”
พัฒนาพรรณ ลีระสันทัดกุล (มารดาของผู้เขียน)

“There’s a Chinese idiom that says”半截入士”which literally means
“having half of one’s body already buried in the earth.” The actual
meaning is “having one foot in the grave.” It is a metaphor for a person
so old or sick and weak that they have little remaining time on earth.
My heart withered when I saw my daughter helplessly lying on the bed.
I could not hold back my tears and asked myself, “Do I have to face
a problem like this?”
Even though there was little hope then, I was still confident in God’s
love. I believe God had a better reason which I did not understand.
I never thought that my illness and my daughter’s illness would be
what God used for her, who once looked like she was about to die
yet returned from the brink of death, to write books to testify and
encourage others like this.”
Patanaphan Leerasuntadkul (The author’s mom)