ผมเคยเป็นนักโทษชั้นเลว

ผมเคยเป็นนักโทษชั้นเลว
บทเรียนจากชีวิตจริง หรั่ง อัครินทร์ ปูรี (หรั่ง พระนคร)

จากชีวิตที่เอาดีไม่ได้เลย เป็นนักโทษชั้นเลวสุดๆ อยู่ในเรือนจำ
และเคยตัดสินใจจะใช้ชีวิตที่เหลือทั้งหมดอยู่ในนั้น ไม่ขอกลับ
ออกมาในโลกภายนอก แต่ชีวิตของผมเปลี่ยนไป เมื่อผมได้ยิน
เรื่องราวของพระเยซูคริสต์ พระคุณของพระเจ้ามีมากพอสำหรับ
คนเลวๆ อย่างผม

“ผมตั้งใจเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา เพื่อบอกเล่าการอยู่ในคุกของผม
และวิถีการดำรงชีวิตในคุกว่าเป็นอย่างไร  ตัวผมพบเจอและทำอะไรบ้าง
ถึงได้กลายเป็นนักโทษที่มีอิทธิพลต่อนักโทษจำนวนมากและกลายเป็น
นักโทษชั้นเลวที่ใครๆหลายคนมองว่าคนอย่างผมไม่สามารถกลับตัวได้
(แต่พระเจ้าทำได้)

ชีวิตในวันนี้ของผมเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เป็นเพราะพระเจ้าชุปชีวิตให้
กับผมใหม่ ผมเพียงแค่อยากเขียนเล่าเรื่องราวของชีวิตออกมา หวังว่า
จะเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านไม่มากก็น้อยครับ”

พระคุณของพระเจ้ามีมากพอ สำหรับคนเคยเลวๆอย่างผม

สารบัญ
คำนำ
บทที่ 1  ชีวิตครอบครัวในตอนเด็ก
บทที่ 2  วัยเด็กและเริ่มเกเร
– ติดยา
– ไถเงิน
– โดนจับครั้งแรก

บทที่ 3  เข้าสถานพินิจครั้งแรก และอีกหลายๆครั้ง
– ในคืนแรกผมเข้าไปอยู่ในบ้านเมตตา
– เป็นขี้ข้าในสถานพินิจ
– แหกคุกเด็ก (มีนาคม 2543)

บทที่ 4  เป็นทหารและถูกจับติดคุกทหาร
– ถูกจับคดีสุดท้าย
– เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ  ศาลตัดสิน 10 ปี
– เรือนจำคลองเปรม (ลาดยาว)
– ทัณฑสถานวัยหนุ่มกลางปทุมธานี (ปีพ.ศ.2547)
– เริ่มเกเร
– ขังห้องซอยครั้งแรก
– ถูกย้ายเรือนจำ

บทที่ 5  สภาพความเป็นอยู่ของเรือนจำกลางจังหวัดระยอง
– เกิดเรื่องขึ้นที่เรือนนจำกลางระยอง
– เรื่องราวร้ายๆ

บทที่ 6  ถูกย้ายกลับมาที่เรือนจำทัณฑสถานวัยหนุ่มกลาง
– ก้าวขึ้นสู่การเป็นพ่อบ้าน
– เจ้าหน้าที่สายโหด
– อุทาหรณ์ในคุก
– เรื่องราวที่กลัวภายในใจ
– อำนาจของความกลัว

บทที่ 7  พบพระเจ้า
– มีเรื่องอีก
– การอัศจรรย์จากพระเจ้า
– หยุดทุกสิ่ง
– วันปล่อยตัว
– มูลนิธิบ้านพระพร (มูลนิธิพันธกิจเรือนจำคริสเตียน)

บทที่ 8  เป็นช่างทำกีตาร์ (พี่แหลมครูคนแรก)
– ผมจะไม่ทำกีตาร์อีกแล้ว
– ครูนิด (ครูสอนทำกีตาร์คนที่สอง)
– รางวัลประชาบดี
– นายกรัฐมนตรีเซ็นชื่อให้บนกีตาร์
– สัมภาษณ์รายการเจาะใจ (ตอนอดีตนักโทษขอกลับใจ)

บทที่ 9  เดินกลับเข้าสู่เรือนจำ
– สร้างกำลังใจ
– เขียนจดหมายให้กำลังใจ
– เจอเพื่อนเก่า
– บางคนคุกคือบ้านของเขา

บททที่ 10  เส้นทางความรัก

บทที่ 11  คนหลังฉาก

บทสรุป